Vorige week schreef ik een blog over mijn achternaam.* Daar heb ik zulke positieve en lieve reacties op gekregen! Ook de herkenning bij vrouwen die hun getrouwde naam gebruiken. 

Een naam zendt een frequentie uit en roept misschien beelden bij je op. Een naam kan je triggeren. Misschien zelfs nu al, want wat doet de titel van deze blog met je? Krijg je er een bepaald gevoel bij of wil je nu niet verder lezen? Lees dan zeker door! Wat komt er het eerst in je op bij het lezen van de naam Madonna. Voor mij is dat de popzangeres Madonna. Ik weet nog goed dat zij haar eerste hit had met ‘Everybody’. Ik was 10 jaar. Vanaf het begin sprak ze me aan en was ik als puber een fan van haar. Ze was een inspiratiebron voor mij in de jaren tachtig. Dat begrijp ik wel als ik terugdenk aan die tijd en naar de basis ga van wie Madonna is. 

Verschillende kernwaarden van mezelf zie ik terug in haar zoals: creativiteit wat voor mij staat voor inspiratie en levensvreugde. Een andere kernwaarde is groei. Groei geeft mij inzicht, energie en overvloed. Kijk wat een groei zij in een paar jaar tijd maakte in de jaren tachtig. Dat is heel inspirerend voor mij. Het leiderschap dat ze nam over zichzelf en die zie ik als doorzettingsvermogen en kracht. Ze wist precies wat ze wilde en ging er volledig voor. Focus! Focus en recht op je doel af zie ik bij veel meer bekende personen terug of bij mensen in mijn omgeving. 

Het is heel interessant om na te gaan wat je ziet bij die ander die al heeft bereikt wat jij wil. Heb je overlappende kernwaarden? Wat inspireert je of triggert je bij die ene persoon? En wat kun je hiervan meenemen voor jezelf? Meestal zijn het positieve waarden die je inspireren en aanzetten tot actie, of van jou verlangen iets te veranderen. Het kan een uitdaging zijn om uit je comfortzone te gaan, maar hee! dat heb ik met de voorgaande blog ook gedaan. En wat een positiviteit heeft het mij gebracht! Tevens de kracht om door te gaan en mezelf uit te spreken.

Als ik nu naar mezelf kijk zie ik een enorme groei in de afgelopen jaren. Die is niet te vergelijken met de foto bij deze blog van mezelf als 17-jarige. Het mooie is dat ik een jeugdfoto zocht en deze er gelijk uit haalde. Daarna besefte ik pas dat mijn vader deze foto van mij heeft gemaakt. En zo is de cirkel weer rond.

*Lees mijn blog: The soul and the sound of a name

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *